Arya: Tembellik Hakkı

Arya: 

Tembellik Hakkı

 

 

 

Bitmeyecek etkinsizlik

Meşguliyetin jesti

Ölümlü varlıklarda canlı şeylere değen potansiyel

Yaşamak bazen bölmekle yetinir, diyen.

 

Arı bütün

Erek içinde erek

Münferit bireyler münferit toplumlar

Tanıdığı yüksek imkân          

Bir kenara bırakılan çıkarsama

Hiç bir şey değmedi uzuvlara

Ama shabbat shabbat

*Yayınlandığı Yer: Barbarları Beklerken

[VARLIĞI BUNDAN SONRA JEAN AMERY OLMUŞTUR...]

[VARLIĞI BUNDAN  SONRA 

JEAN AMERY OLMUŞTUR...] 

 

fark söylerse niteliği

hırslı bir göreve maruz bırakılır.

ve ki, kamusal alanda bize bıraktığı tepki

ölüm hükmüyle özdeşti.

 

bir hınç bilimi icad edilecek 

bilindik orkestraları içinde

uyumlar, gündelikler, politikalar

emeğin araçsallaştırılması

gerektiğinde

sessiz bırakma tekil tecrübeyi.

 

beni affettiğin için

durağan tecrübeyi saptadığın için

bir Mesih gücünde ve

geçmişin hakkı olmadığını söyleyeceğiz.

 

kabul edilemeyecek boş törenden

geliştirebileceğimiz aynadan farklı

kitlesel duyarlık imgeleriyle

askıya alınan iştahla

gasp edilen kapanmakla

geçerliliğin özdeşliği

ki beklenmiş olduğumuz.

*Yayınlandığı Yer: Barbarları Beklerken

parçaları, kırıkları ve merz teknikleri.

melek dünya savaşını bitirir.

an ve sürekliliği geçmişe dönüşür.

yetişkinler erginleşir 

onlara sırrın sıçramanın değişimin alışverişi

bahşedilecek kesintisiz sürekliliği

artıklar arasından en tutucusuna 

ölülere ve çocuklara

larvalara ve çocuklara 

okunaklılığın  en ilerlemeci belirtisine—

 

Nachleben’lerde hayaletlerin iğne ucu gibi

ışığa girdiğini görmek elle tutulur dengenin

folkloründen yerleşik kılmaya.

aynı düzene aittirler ölüye dönüşenler!

çünkü larvalara ve çocuklara

bizimki gibi maskeler yapıldığında,

anlamını yeniden kurgulamış arasında 

hiçbir farkları olmayacaktır.

 

 

 

3 nisan 2021, eskiz

Tuzla buzun şansı.

                                                      Image: "Benim çamur fosillerim" serisinden, çamur

Lascaux’nun frizinde, neden René Char için sustuğu; neden Herakleitos’un adına kaygan zekasını işlettiği; neden meşenin eğlenceden başka bir şey olmadığı (...) Sevmezdik yahut başlangıç kararını geleceğin diline bırakarak ve kadınların ay taşıması gibi, hiçbir şey'e sırtını çevirmesi gibi, asla şimdi duyulmaz olanı bildirir gibi. Dinlencemi. Çünkü kendini tüketmeyen otlar aşkına. Çünkü tuzla buzun şansı gibi. Tutulmayı öngören, uyanışı tanır. [1.z]

Günlükler'den

 İcat etiği ne zaman olumlu bir operasyona dönüşür? : Her şeyi sürekli bir varyasyona sokarak belki de.

Sadece taşkınlık yoluyla hareket edebilen ve köpeğin soru sorması bir seçenektir. Çiğ etlerle beslenen bir konunun artık suskun kalması imkansızdır. Anlamın aracı ile anlamın iskeleti birleştiğinde, maymunun ıslığı  kendisine ait olmaz çünkü artık Büyük Yüzücü'yü okumamak imkansızdır.

Günlükler, 15.02. 2021

"Bir son kez"

 Bir icat olarak sunulması gereken söylemden, ne kadar sınırlı olduğuna bakılmaksızın beklenilmeyeni ifade etmesini isteriz. İcatçı bir önermeyi tercüme edecek olursak: bir meşruluğu, bir taahhüdü dile getirir o. Ve "şimdiye kadar ilk kez", sözcüğün yoğunlaşmasında tasarrufunu onaylar. Geliş, geliş tarzı ve birkaç geliş tarzının çakışması bu icat olayına içkindir. "Bir son kez" olması da.

gerçekten de,

 Dün gece tamamen tesadüfe dayalı bir şey olduğunu farkettim şiirimde. Franco Moretti de Modern Epik'te "Faust İkinci Kısım" ının tesadüfün sonucu olduğunu, dahası, gecikmiş eylemin getirdiği şans olduğunu söylüyor. Ve ekliyor. Eğer edebiyatın bilinçli bir projenin ürünü olduğunu düşünüyorsanız, gerçekten de saçma.

duruyor,

 Kayyumların atandığı zaman nehir şiirim tümden trajikleşmişti. Bir seyahate çıkmam gerekiyordu. Döndüğümde şiirin trajedisinin trajikliği soyuldu... Çünkü soyulması gerekiyordu. Tüm emeğimi buna vakfettim. Ve uzundur olduğu gibi sanki yeni büyük bir olay kopacak ama bu an garip şekilde arasözler, ertelemeler ve tekrarlarla geciktiriliyor. Şiirin yükü burada.

tarih, şiir

 Nehir şiir(imin) tarih alanını tahrif etmiş olmaktan imtina ettiğini görüyorum daha doğru bir ifadeyle, niyeti hiçbir zaman tahrif olmuyor ama hiçbir zaman da aynı tarihe sahip olmuyor.

Form çalışırken,

 Form çalışırken,

      bir şey başka bir şey içinde\başka bir şeyle de çözülebilir.  Resimde yapamadığımı heykel, çamur  çalışırken keşfediyorum. Çamura sorduğum soru, resimde bir yanıt oluyor.

Keçiyolunda sürüklenme artık, diye

 Keçiyolunda sürüklenme artık, diye

// sahte yetilerini kendi duyumlarıyla boğuk müziklere sunan mucidin kopardığı velvele, Kuzey törenlerinde eski bilimleri anıştırıyor: kalacaksak gidelim: şefkat mayalandı: iğrenmelere emanet edildi: erdenlerin biçimliliği: gülünç sese altın zincirler çekildi: Güney’e korkunç bir gün verildi: Keçiyolunda sürüklenme artık: kesişen akıllar var: alçalan güldürüler, denizin uzak kolu: Uluyan suça güzel tabutlar verildi: mavi beyaz: kemikleriyle yükselir aptallıklar: formülü en aşağı düzleme çekip gururlu yontulara sahip kılma telaşı imge: polisler, serüvenciler, doğu’lar: yaşam hiç aranmamış görüntüler arasında: gibi: uyukladıklarında öğrendiler: on yıl uyuşmuş kanatlarıyla: göğüsler göğüsler göğüsler: pruvaları var şu gençliğin: anakent, soyluların malları: ve ısrarlı gölge oyunları: yitirmeseydi gücünü: yıldız bilimleri: hala eski evlerin içinde gezinen yılanlar: o yana bu yana: uykusunda öğrendiler. Ey tatlılıklar! uyum erkendir görülmemiş şeyler oldukça: bedeninin görünümleri. Ve imge çekip gitmeyecek. tüze’ye kapalı gözleriniz. imge çekip gitmeyecek: ki bulundu teşne dünya: kaya, görev, sanatçı. //

[feda kültürüne yeni bir temel vermeyi amaçlayan ilişkisellik]

mekanın sınırsız şiddete kurban edilmesi senin dilinde

birincil ağızlar,

ikincil ağızlar,

fevkalade ikircikler,

yatay soru:

senin olan ve onu kullanman biçimin

ve daha kat’i olmak adına

iç savaşın aldığı biçimi tasarımlaman adına.

tüm bunlardan bir hal kurabilecek misin, Lenz.

ve şu kafiydi,

o söylenendi:

“ATEŞİ YAKAMIYORUZ, DUALARI

OKUYAMIYORUZ, ARTIK ORMANDAKİ YERİ DE

BİLMİYORUZ. AMA BÜTÜN BUNLARA RAĞMEN

HİKÂYEYİ ANLATABİLİRİZ.”[1]

dilin kullanımına ilişkin bir alegori tasımlayan senin

ağzında: En fazla yer çekimiyle bütünlenen /

Lekesizlerin can alıcı görevleri: Kutsal kelimelerin ne de

ateşin olmadığı yerde: Mesihçi metinler ne de temaları

düzleme sokan: ‘İnsan işsiz mi doğmuştur?’ : Tarihin

vektörünün açıklığa kavuşturduğu gibi: İşlev tarihinin

ebediyetle kesişmesinin etkilerinden biri: Ustalıkla

bırakalım soruları.

Açık gövde

René Char için Eğip ağzını boyutaZamana yakın olurkenGeleceği kendi açıklarında bulmak.Gerçekleşen imgeİğdiş edilen uzak. Tırmıkladın! gövdenden usulca soluğu Art kalmayı başarmış olanlara.Ve sen, serpilmeye açıkKorunması gerek bir kendiGece ve hem de gündüzAçmaktasın ilk doğmuş olana -İlk doğmuş olandan farklı.Oluşan açıkların geri düşü,Ulaşılmaya ve reddine sahip bir kendi-Öğütmektesin ve gerçekleşmekte‘doğmuş olandan farklı.’[1] [1] Rene Char



başka dünyalar. 6-7'de: https://drive.google.com/file/d/1VdGiHc4SDBi01dUUgX3EjSAUzvEr0fJh/view?ts=5ed69f32

aç düzlem.

 aç düzlem.

 

yassı anlam asrına çarpınca,

 puşt gözü kahir derişir.

 rahmine çıkan anlatıyı

 zor bölümledik

 ortodoks kubbeye aşık yiğitlik parça buçuk imladan dönen.

 ağzımıza niyet giydirilmiş

o ki yüzüne kapanmak, kapanmak, kapanmak

 o kadar diri boğazdan yukarı

 hürmetine çıplak kalır

 bu yüzden tin’er gökyüzüne

 çekince puşt baltası

 iblisi unutma iblisi

 gömüne para vurarak çağrışım çalar hepsi

 koordinatları sağanak gibi kapanıp,

 yüksekte cızırtılı azımız değmez birbirine.

 Yeten, fark tutsun bedenine.

 

 

kafagöz şiir sanat dergisi, yaz 2020, cilt 5

Link: https://www.kafagozdergi.com/2020/05/24/ac-duzlem/

mülkiyet

 mülkiyet

Mustafa Irgat’a

kuyruk sokumu kıyılara arzu bir sivil,

 dört dölü eksende sıçrayarak

 eşleşir E.C.’nin balkonunda -ne bitmesi! ‘kitapsız puşt bellek’

bitim yosması bir başına taş yasa

 hiç kaçırmadınız! hepsi elinizde!

 aybaşı rengine sarkan kin,

 ‘polisin sunduğu daturalar’

 devamı gelir.

            iki kez yosun duydum

             gündüz mülkiyetinize geçmişinize

 gece ‘bir koyun boyu şairle yatakta’

 çatık bızırına toz kondurmayan testinin görüngesinden başaşşağı avlulardan dönmekteyim.

kafagöz şiir sanat dergisi, yaz 2020, cilt 5

Link: https://www.kafagozdergi.com/2020/05/24/mulkiyet/

"Deliliğim bölünüyor"

Evet, tamı tamına olan bu, deliliğim bölünüyor. Dili, telaffuzu, sesi bir sanat gibi kullananlar karşısında deliliğim bölünüyor. Gündeliğin ayartısına kapanmayanların dilsel ışıltısı, çimenlerin art boynuna sürüklüyor beni. Adlandırılamaz hayvan sevimli sürüden ayrılıyor. Doygun boşalıyor ırmak. Sekiz alaylı sarkık böğürler işliyor cama. Acı veriyor boş savunmalar. Lascaux'nun frizindeki ay. Kılıklar. Erosun biçimsel paylaşımı. Le soleil des eaux. Dağınık terimi terkederek ilerliyorum. Onlar dolduruyor yaşamımı.




06.07.2020, Facebook

Stay With Trouble

21. yüzyıl felakete dayalı düşünme biçimini körükleyecek çok sayıda siyasal, toplumsal, ekolojik vs donanımla yüklü. Peki, çakma bir Deleuzeyen düşünce olmamak kaydıyla ahtopotvari düşünme biçimi nedir, peki örümcekvari düşünme biçimi? Felakete dayalı düşünme biçimlerinden bizi alıkoyacak dil edimleri neler olabilir? Bu durumda şair ne söyler, eleştirmen ne söyler? Nasıl davranırlar?

Donna Harraway, dayanışma bir seçenek değil, yükümlülüktür derken sadece türlerarası yoldaşlığı kastetmiyor, ben bağlama müdahale istiyorum burada, dil edepsizlerinin de dayanışmasına çağrı yapıyor. Şair evindeki örümcek ağına memnuniyetle bakmaya başladığında inanıyorum ki dil de değişecek, tonları, duyumsanma biçimlerini, bir ahtopotun gözünden ağlara bakmayı tartışmalıyız. Dilde örümcekvari, dolaşık, gözlerimizin biçiminde olmayan ahtopot vari edepsizlikleri.

Stay With Trouble (Belayla Kal) -Birlikte yaşam ve ölüm şekli bulmak için...

13.06.2020/Facebook

bir eseri öğrenmek:

deneysel kullanımların kendini bir ölçüde bulması yani işleyişlere gömülmesi,
çözümler ortadan kaldırıldığında ufkun zeminine yaslanması,
akla ait bir varlığın doğasını çözüm yakasına indirmenin,
kasti kullanımların boş yanıtlar edinmesinin ölçüsü,
ve elde edilebilir bir alanın kuruluşu
fakat tersi şekilde, bu kullanımların temelini tek meşru yakaya dönüştürmenin,
kalbinden çıkan ilişkinin renkli kalınlığında,
kötü bir dağılımdan kendini karşılaştırmalarda savunmanın,
yok olmak şöyle dursun, ısrar eden cisimleşmenin,
doğa bakımından farkı: eser.
yanıtın süreksizliği düşünce açısından ve pastoral inmeleri.
sırasıyla her şeyi uyandıran, bağlar ve ilişkiler kuran
örmek gibi problem yaratan,
serinkanlı temel bir çıraklığın,
kutularda duran yiyeceklerin biçimi.
işaretin üzerini örten bir an'lık sahip çıkması,
koşmanın öğrenilmesi kaybederek aynı kefeyi.
ve ben portakallar tuttum, bunu  bilemeyeceğiz.
tavizlerin acilliğinde yok olması gerektiğini bilerek soymanın onları öğrenmek.



*21.05.2020 -1 buçuk saat uyumuştum, 08:15 sabah

GEREK-İMGE (bir düşünce-deneyi-eğlencesi)

İnsan boyu yatan imgeye bir dağıtıcı gerekmektedir. Hitchcock'un elinin tersiyle ittiği şeye dikiz aynasından bakmak gerekmektedir. Kendi gerçeklerine yakalanan çoklu ses kanallarıyla kendi karakterini yitirmek gerekmektedir. Ve kentsel gezintiye dönüşmüş ilksel yanına geri dönmek gerekmektedir. Duyumların cam silecekleri gibi davrandıkları bir dünyada beyaz olaylara inanmak gerekmektedir. Modern yolculuğun en açık yanıtını zayıf yöntemlerle klişe-monoloğa dönüştürmek gerekmektedir. Küçük şarkıların oluşturduğu bütünlüklü ve bağlantısız nakaratların olması gerekmektedir. Kendini dış dünyada ele geçiren cenaze kataloglarının parodisini yapmakla yetinmek gerekmektedir. Hırpalanmış, sakatlanmış yaratıcının üç vakte kendini dayatacağı bir dublörü olması gerekmektedir. Sanki savaş sonrası dalgası kendi boyuna kesintiye uğramanın gölgesinin bulunması gerekmektedir. Yanardağın, müzedeki heykellerin ve tapınakların koordinatlarının prova edilmesi gerekmektedir.

Not: Psişik klişeler bağlayıcıdır.

OUM LOCUS

                                   Çevirmenin önsözü olarak belirdi ussal söylem:

                                    konuşma yitimi.

                                    Negatif teolojinin sonunda gelip dayandığını savuşturdu:

                                    “ne işe yarar?”

                                    Böylece boş lakırtılar biraz ileride itiraf edildi.

                                    Damascius’a göre

                                    Damascius’a göre

                                    Ve biraz daha ileride

                                    Söyleme dayatılan aşılmaz bir sınır

                                    Herhangi bir kimseye çarptı

                                    Söylemek ile göstermek arasındaki ayrımı üstlenen mantıki biçim

                                    Temsili sahiplendiğinde.

                                    Dil kendini söyleyebilir mi?

                             Dünyanın dışında?

                         Dil kendini söyleyebilir mi?

                    Hani, dünyanın dışında?